سیمای برادر از کلام خواهر
سه شنبه, ۹ مهر ۱۳۹۲، ۰۱:۱۱ ب.ظ
عقید مینویسد:
حضرت زینب(سلام الله علیه) در خطبه ی خود نزدیک دروازه کوفه، ده صفت را برای حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) ذکر فرموده که در شناخت شخصیت والای آن حضرت نقش شایانی دارد
+ سَلیلِ خاتَمِ النُّبُوَّه: او سلاله و زاده ی خاتم پیامبران بود، که همه این را میدانند و جای انکار احدی نیست.
+ و مَعدِنِ الرِّسالَه: و کانون رسالت بود.
+ و سَیِّدِ شَبابِ اَهلِ الجَنَّه: بزرگ و آقای اهل بهشت است که همگی جوانند و این مقام پر افتخار مطلبی است که در کلام پیامبر(صل الله علیه و آله) ذکر شده است.
+ و مَلاذِ حَربِکُم: در جنگ و گرفتاری ها پناهگاه شما بود.
+ و مَعاذِ حِزبِکُم: پناهگاه جمعیت به شمار میرفت.
+ مَقَرِّ سِلمِکُم: مقر سلم و آرامش جامعه بود و در نزد او احساس سکون و راحتی میشد.
+ آسی کَلِمِکُم: او طبیب معلج دردها و دوا و داروی جراحت ها بود.
+ و المَرجَعِ اِلَیهِ عِندَ مُقاتِلَتِکُم: مرجع دادرسی و حل و فصل درگیری ها و ستیزه جوییهای مردم به شمار میرفت و در نزد او مساله حل میگردید و مشکل برطرف میشد.
+ و مَدرَهِ حُجَجِکُم: او بیانگر حجت ها و براهین مردم و زبان گویای جامعه برای ارائه ی ادله بود و آنان در مقام احقاق حق یا دفع باطل یا اثبات حقانیت به او استناد میکردند.
+ و مَنارِ مُحجَتِکُم: او همچون چراغی روشن و مشعلی پر نور و تابان در مسیر امت اسلامی نور افشانی میکرد.
سید ابن طاووس نقل میکند: حضرت زینب(سلام الله علیه) در مجلس یزید(لعنت الله علیه) با دیدن منظره ی دلخراش سر مبارک برادرش آن قدر ناراحت و متاثر شدکه که دست برد و گریبان چاک کرد و با صوتی حزین و اندوهناک فریاد زد:
یا حسیناه، یا حَبیبَ رسُولِ الله، یابنَ مکَّهَ و مِنی، یابنَ فاطِمَهَ الزَّهراءِ سیِّد النِّساء، یابنَ بنت المُصطفی؛ ای حسین من، ای محبوب رسول خدا، ای زاده ی مکه و منی، ای فرزند فاطمه ی زهرا سیده و بزرگ بانوی زنان، ای فرزند دختر پیامبر.
به اشک چله گرفتم که محترم باشم
خدا کند که شب اربعین حرم باشم...
