اینایی که بعد از سفر روحانی به نیویورک به دو بخش عمدهی موافقان و مخالفان برقراری رابطه تقسیم شدن:
موافقان رابطه:
1-متوهمین: افرادی هستن که فکر میکنن که سفر روحانی به آمریکا به این معناست که تا 2 ماه دیگه هواپیمایی ماهان خط مستقیم تهران-لاس وگاس رو افتتاح میکنه و نهایتاً تا 6 ماه بعد پایگاه اینترنتی Xultrahard.com آدرس خودش رو به Xultrahard.ir تغییر میده و در مراسم رونمایی از طراحی تازهی این سایت، محمد جواد ظریف خودش شخصاً روبان رو قیچی میکنه.
این افراد که غالباً منتظرِ نتیجه گرفتن در کمترین زمان هستن، لذا اگر تا سال دیگه شاهد برگزاری مراسم پایانی AVN در تالار همایشهای صداوسیما نباشیم، استتوس میذارن: من دیگه رأی نمیدم!
2-تحلیلگران عرصهی توپ قل قلی: این دسته فک میکنن تیرگی رابطه ایران با آمریکا، چیزی تو مایههای قهر ممد با حامد تو محل هستش. پس چه بهتر که هر چه زودتر همدیگه رو ماچ کنن و دوباره برن گل کوچیک. هورااااااااااااا!
3-ممل آمریکاییها: کلاً مهم نیست طرف رابطه کیه. هر چی باشه حق با آمریکاست. به حسین میگن "پرزیدنت" و پیام نوروزیش رو نه تنها در فضای مجازی به اشتراک میذارن بلکه میدن با فونت Arial رو ... هاشون خال بکوبن. کعبهی آمالاشونم روزیه که با بر و بچز وایسن تو صف مش دونالدز تا یه بیگ مک بزنن به بدن و با آرمانهای عمو سام فقید تجدید میثاق کنن. این افراد معتقدن آمریکا و اسرائیل به ذات خود ندارند عیبی، هر عیب که هست در خوب ... ماست.
مخالفان:
1-هوخشترههای ساکن لس آنجلس که از این واقعه به عنوان "سوپاپ اطمینان" یاد میکنن و از این که بازگشت ولیعهد مجدداً به سامانهی باقر دایورت شده میرن تو صفحههاشون مینویسن: هه! باز خرتان کردند!
2-آقا مقدادا و قاطبه نمایندههای مجلس که فک میکنن حالا که گفتن با آمریکا قهرن، دیگه قهر قهر تا روز قیامت. فحش میدن، لنگه کفش پرت میکنن و گه گاه پرچم آتیش میزنن.
و در آخر :|